Paryż miasto ogrodów - Ogród Luksemburski i Ogród Wersalski

Niewątpliwe pięknymi miejscami w Paryżu są ogrody. Nam się udało zobaczyć dwa: Ogród Luksemburski i Ogród Wersalski. Niestety muszę się przyznać do tego, że nie zwiedziliśmy Wersalu od środka. Do dziś nie potrafię sobie tego wybaczyć. Na swoje usprawiedliwienie mam tylko brak czasu i sił po wielogodzinnym zwiedzaniu poprzedniego dnia Luwru. Cóż mogliśmy to wszystko zaplanować w inny sposób, bardziej praktyczny, ale jak już wspominałam wcześniej żółtodzioby z nas wtedy były. 

Ogród Luksemburski 

Niestety do tego pięknego parku udało się nam trafić już dość późno, więc nie mieliśmy zbyt dużo czasu na zwiedzanie. Jednak było warto choć na chwilę zatrzymać się w miejscu, w którym gromadzą się odpoczywający od zgiełku miasta Paryżanie. Mimo lokalizacji w samym centrum miasta ogród zapewnia ciszę i atmosferę relaksu. Bez problemu można tu również znaleźć zacienione miejsce w upalne dni. Wejście jest cały rok darmowe. Powierzchnia Ogrodu Luksemburskiego wynosi 23 hektary, a w jego północnej części znajduje się Pałac Luksemburski, który od 1799 roku jest także siedzibą Senatu Francji. Ogród i pałac zostały zaprojektowane w 1612 roku na życzenie drugiej żony, wdowy po Henryku IV, Marii Medycejskiej. Przez długi czas park był nieodstępny dla osób z zewnątrz. Udostępniono go dopiero w XVIII wieku. 

W ogrodzie znajdziemy przede wszystkim mnóstwo zieleni – drzewa, trawy, kwiaty oraz wiele ławeczek i krzesełek. W samym centrum ogrodu mieści się basen, w którym dzieci i dorośli puszczają zdalnie sterowane drewniane żaglówki. Podczas przechadzki szerokimi alejkami mijamy liczne fontanny i rzeźby. Najsłynniejszym obiektem w północno-wschodnim rogu ogrodu jest Fontanna Medyceuszy. Natomiast wśród licznych rzeźb i pomników zobaczymy Statuę Wolności Bartholdiego, pomnik Eugène’a Delacroix czy Fryderyka Chopina. 

Ciekawostki: 

• w parku znajduje się ok 5 tys. wolno stojących krzeseł,

• Maria Medycejska nie doczekała ukończenia budowy pałacu i ogrodu, ponieważ została wypędzona przez kardynała Richelieu,

• tu mieszkał Napoleon Bonaparte,

• podczas Rewolucji Francuskiej pałac pełnił rolę więzienia, stając się później siedzibą Dyrektoriatu.
  
  

Wersal

Jak już wspominałam powyżej, nie udało nam się wejść do środka, więc w tej części skupię się głownie na ogrodzie. Wydaje mi się, że każdy z Was spotkał się gdzieś z Wersalem, choćby w szkole na historii.  Jest to niewątpliwe symbol francuskiej monarchii absolutnej. To właśnie Wersal uosabiał bogactwo, przepych i demoralizację Francji. Najsłynniejszy francuski zespół pałacowo-parkowy znajduje się ok. 24 kilometrów od centrum Paryża i na miejsce najlepiej dojechać koleją podmiejską.

Pałac projektowali architekci królewscy Louis Le Vau i Jules Hardouin-Mansart. Wnętrza projektował Charles Le Brun, a André Le Nôtre zaprojektował ogrody^. W 1682 pałac w Wersalu stał się oficjalną rezydencją króla Francji i Wersal przejął rolę faktycznej stolicy kraju. W XVIII w. w parku wersalskim wzniesiono dwa mniejsze pałace Grand Trianon i Petit Triano. 

Ogród zajmuje powierzchnie 800 hektarów. Prace nad wykonaniem projektu architekta Le Notre`a trwały kilkadziesiąt lat a ich efekt jest niesamowity, zwłaszcza dla miłośników fontann, posągów i innych elementów architektury ogrodowej. Po całym kompleksie lepiej poruszać się zaopatrzywszy się uprzednio w mapkę aby czegoś nie przeoczyć.

Za czasów Ludwika XIV w ogrodzie znajdowało się ponad 1000 fontann (dziś jest ich 300). Jak można się domyślić, przy ich tak dużej ilość w pałacu brakowało wody.  Próbowano podnieść poziom Loary i kanałami transportować wodę, ale ten pomysł nie powiódł się. Zaczęto również budować akwedukt, ale z powodu zarazy nie dokończono go. Skonstruowano machine de Marly - zaawansowany system kół wodnych i pomp, ale nawet to nie rozwiązało problemu w sposób zadowalający. Nie uruchamiano więc wszystkich fontann jednocześnie, istniał jednak przykaz, by fontanny, w pobliżu których przechodzi akurat monarcha, były czynne. Za nieprzestrzeganie tego prawa groziła grzywna.

Ogród jest zaprojektowany na planie geometrycznym.  U stóp centralnego tarasu w basenie Latony znajduje się arcydzieło Mary’ego ukazujące boginię z synem i córką, Apollonem i Dianą. Za basenem Latony rozciąga się długa aleja Tapis-Vert (zielonych dywanów), która prowadzi do basenu solarnego bóstwa – Apollina. Rydwan ciągnięty przez cztery konie wynurza się władczo z wody, zaś trytony dmuchają w muszle oznajmiając nadejście boga. Za basenem Apollina rozciąga się obszar zieleni z wielkim kanałem, który w połowie przecina mały kanał.

Ciekawą częścią ogrodu jest również oranżeria, otoczona imponującymi swą wielkością schodami przy południowym skrzydle pałacu. W okresie od wiosny do jesieni wystawione są tu w równych rzędach drzewa palmowe i pomarańczowe, a całość otoczona jest geometrycznymi gazonami, których granice wyznaczają równo przycięte żywopłotki z bukszpanu.

Pogoda podczas zwiedzania nam dopisywała, więc postanowiliśmy na moment położyć się na trawie przy jednej z fontann. Tym sposobem zasnęło nam się na jakieś 20 minut, co zemściło się na naszych mocno czerwonych od słońca twarzach ehh. Powtórzę się po raz kolejny, że to niesamowite uczucie być w tak znaczącym dla historii miejscu. 

Ciekawostki:

• Ludwik XIV uwielbiał ogrody, kiedy nie mógł w nich przebywać otwierał okna w pałacu, robił to również zimą i podczas snu, co często doprowadzało do przeziębień jego najbliższych,
• wraz z Ludwikiem XIV do Wersalu przeniosło się 10 000 dworzan,
• w ogrodzie była wybudowana również szklarnia, by zapewniać królowi świeże warzywa przez cały rok,
• przyjęcia wydawane przez francuskiego króla odbywały się najczęściej w ogrodzie,
• smród uryny i fekaliów nie ominął również pałacowych ogrodów,  

• to Ludwik XIV jest autorem słynnego powiedzenia ,,państwo to ja",
• po Rewolucji Francuskiej pałac i ogród popadał w ruinę, dopiero Napoleon Bonaparte zarządził przeprowadzenie najpilniejszych napraw,
• w pałacu 28 czerwca 1919 r. podpisany został słynny traktat wersalski w czasie I wojny światowej,
• fontanny są czynne tylko w soboty i niedziele od 3 kwietnia do 31 października w godzinach od 11 do 12 oraz od 15.50 do 17.